ความชื่นชอบของมนุษย์บนโลกใบนี้ ไม่เหมือนกัน … นับตั้งแต่เชื้อชาติ ภาษา ความเชื่อ วัฒนธรรม ความรู้สึกนึกคิด ย่อมมีผลต่อรสนิยมความชอบที่ต่างกันอย่างเลี่ยงไม่ได้

การตัดสินใจซื้อสินค้าอะไรสักอย่างหนึ่ง แน่นอน … ของเหล่านี้ ย่อมส่งผลในการตัดสินใจซื้อเช่นกัน … บรรดาผลิตภัณฑ์ต่างๆ อาทิเช่น รถยนต์ ซึ่งก่อนค่ายรถ จะวิจัยและพัฒนารถยนต์รุ่นหนึ่งๆ ออกมา บางรุ่นต้องใช้งบประมาณมหาศาล คิดเป็นเงินไทยแล้วก็นับพันนับหมื่นล้านบาทได้

การออกแบบรถ ของ Thairung (ไทยรุ่ง)

จึงต้องศึกษา สอบถาม เรียนรู้พฤติกรรมความต้องการ และรสนิยมของลูกค้า ของรถรุ่นที่ “ตั้งใจ” จะเข้าไปขายในตลาดภูมิภาคนั้นๆ อย่างทะลุปรุโปร่ง ก่อนจะออกแบบสินค้าให้โดนใจลูกค้าให้มากที่สุด … และยังต้องคุมต้นทุนให้ได้ถูกที่สุด ก่อนจะพัฒนารถยนต์ออกมาในรูปแบบ Global Model

แล้วถ้ามันแป๊กล่ะ? จะทำอย่างไรดี! ในยุคที่การแข่งขันสูงมาก ต้องพัฒนารถ ให้เข้ากับรสนิยมของลูกค้าคนไทยให้ได้มากที่สุด เพราะลูกค้ามีสิทธิ์เลือกสินค้ามากขึ้นกว่าสมัยก่อน

การออกแบบรถ ของ Thairung (ไทยรุ่ง)

ในวงการการตลาดรถยนต์ในไทย ในอดีต ล้วนเป็นรถนำเข้าทั้งหมด มาจาก 3 กลุ่มหลักๆ คือ ยุโรป สหรัฐอเมริกา และญี่ปุ่นที่ตามมาทีหลัง

รถยนต์จากฝั่งอเมริกาแท้ๆ ที่เน้นความใหญ่โต กินน้ำมันจุๆ จึงหายจากตลาดบ้านเราไปเกือบหมดตั้งแต่ในอดีต (ในปัจจุบัน เท่าที่เห็น รถจากฝั่งอเมริกาแท้ๆ ในไทย ก็เหลือเพียงแค่ Ford Mustang และ Chevrolet Camaro ที่มีนำเข้ามาขายในไทยตอนนี้) ในปัจจุบัน เหลือแต่แบรนด์อเมริกันบางแบรนด์ เอารถที่ R&D มาให้เหมาะกับคนเอเชีย แล้วเอามาแปะยี่ห้อขายแทนรถจากฝั่งอเมริกาแท้ๆ

การออกแบบรถ ของ Thairung (ไทยรุ่ง)

ก็จะเหลือแต่รถจากยุโรป ที่หลายแบรนด์ก็หายไปจากในไทย ส่วนอีกหลายแบรนด์กระโดดขึ้นไปจับกลุ่มตลาดบน เพราะต้นทุนการนำเข้า การผลิตสูงกว่า

จะมีก็แต่รถญี่ปุ่น ที่มีความเป็น “ชาวเอเชีย” เหมือนกัน ออกแบบรถได้โดนใจคนเอเชีย และรู้ใจคนเอเชียด้วยกัน มากกว่ารถของสองทวีปนั้น และราคาที่ถูกกว่า มาตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน ที่ค่อนข้างจะกวาดยอดขายรถในไทย ได้อย่างเบ็ดเสร็จทุกปี

Honda Civic “FD” เวอร์ชั่นญี่ปุ่น, ออสเตรเลีย และ ไทย กับ เวอร์ชั่นอเมริกา และ จีน

ความฉลาดของรถยนต์จากค่ายญี่ปุ่น ที่ผลิตรถแบบเดียว ปรับเปลี่ยนหน้าตาหน้า-หลัง ตกแต่งภายในบางจุด ให้ต่างกันตามรสนิยมของแต่ละภูมิภาคที่จำหน่าย เช่น Honda Civic มือสอง โฉม “FD” ที่มีให้เลือกถึง 3 รูปแบบ คือ ญี่ปุ่น ยุโรป และสหรัฐอเมริกา

การทำตลาดรถยนต์ในบ้านเรานั้น รูปลักษณ์ของรถยนต์จะต้องโดนใจคนไทย หรือตามรสนิยมคนไทยเป็นอันดับแรก และราคาตัวรถก็สำคัญ องค์ประกอบเหล่านี้มีผลต่อยอดขายของรถโดยตรง ซึ่งบางครั้งในการออกแบบรถ คนไทยก็ได้เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของทีมออกแบบด้วย เพราะคนไทยย่อมรู้ใจคนใช้รถที่เป็นคนไทย มากกว่าชาติอื่นๆ

แล้วมีรถรุ่นไหนบ้างล่ะ ที่ขายในไทย แล้ว “แป๊ก” (หรือเรียกอย่างเป็นทางการว่า ไม่ค่อยประสบความสำเร็จเท่าที่ควร) บ้าง Mr.Carro จะขอยกตัวอย่างเช่น Toyota Avanza, Honda Stream, Nissan Tiida หรือ Nissan Pulsar เป็นต้น

อย่าง Toyota Avanza นี้ ตัวรถพัฒนาขึ้นเพื่อตลาดอินโดนีเซียเป็นหลัก รูปทรงอาจดูไม่ลงตัว ไม่โดนใจคนไทยนัก คนจึงไม่นิยมกันเท่าไหร่ แม้ว่าจะปรับโฉมกันหลายครั้งก็ตาม

ในส่วนของ Honda Stream ก็เช่นกัน เป็นรถที่ประสบความสำเร็จมากในญี่ปุ่น แต่กลับขายไม่ดีในเมืองไทยซะงั้น ซึ่งเวลานั้นเป็นรถที่นำเข้าจากอินโดนีเซีย ที่ยังมีปัญหาเรื่องคุณภาพการประกอบพ่วงเข้าไปด้วย

และในส่วนของ Nissan Tiida ล่ะ? เป็นรถที่ดีอีกหนึ่งรุ่น แต่รูปร่างรสนิยมแบบ “เหลี่ยมๆ” ของชาวฝรั่งเศส (ที่ได้มาจาก Renault Megane) มาผลิตขายให้คนไทย สุดท้ายก็ขายกันไปแบบงงๆ จนเลิกผลิตไป ไม่มี Tiida โฉมใหม่เกิดออกมาอีก (ในทั่วโลกเลยล่ะ) ซึ่งแม้แต่ขายในญี่ปุ่นเอง ก็ดูเหมือนจะแป๊กคล้ายๆ กันด้วยซ้ำ!

แต่ที่ช้ำหน่อยอย่าง Nissan Pulsar ที่ Nissan เอามาเป็นตัวแทนของ Tiida หมายมั่นปั้นมือจะสู้ในตลาดรถ Hatchback แข่งกับยี่ห้อคู่แข่งให้ได้ ทั้งที่ออพชั่นก็เยอะ แต่รูปทรงตัวรถที่ดูเรียบๆ จืดๆ และยังมีตัวเลือกเยอะในตลาดรถอีก Pulsar เลยไม่โดนใจคนไทย แป๊กซะงั้น …

จากตัวอย่างของรถหลายรุ่นๆ ยกมา ก็พอบอกได้ว่า “รูปร่างหน้าตาของรถ” ค่อนข้างมีส่วนอย่างมากในการตัดสินใจซื้อรถของคนไทยจริงๆ! …

• ขอขอบคุณภาพประกอบจาก ไทยรุ่งยูเนี่ยนคาร์

หลายคน อาจจะรู้จัก “วัดท่าไม้” จากสื่อหลายๆ ช่องทาง ตั้งแต่เป็นวัดที่คนชอบไปกันเยอะๆ มาทำบุญ ไหว้พระ ไหว้ครูประจำปี หรือจะเป็นการแจกทุเรียนให้ทานฟรี ก็แล้วแต่

แต่ที่คนสงสัย คือ ทำไมถึงมีสติ๊กเกอร์ “วัดท่าไม้” อยู่ท้ายรถ ซึ่งสังเกตเห็นได้บ่อยๆ เวลาขับรถไปไหนมาไหน

Carro หาข้อมูลมาเล่าให้ฟังครับ ว่าที่มาที่ไปของ สติ๊กเกอร์ “วัดท่าไม้” มาจากไหน และด้วยวัตถุประสงค์ใด …

สำหรับเรื่องนี้ เคยมีทีมข่าวจาก MONO ไปสัมภาษณ์พระครูปลัดอุเทน สิริสาโร หรือหลวงพี่อุเทน เจ้าอาวาสวัดท่าไม้ เปิดเผยว่า แรงบันดาลใจในการทำสติ๊กเกอร์วัดท่าไม้ มาจากการที่เจ้าอาวาสได้ไปพบเห็นสติ๊กเกอร์ท้ายรถรูปวัดหลวงพ่อโสธรที่ จ.ฉะเชิงเทรา ซึ่งทำขึ้นเพื่อเป็นสัญลักษณ์ให้คนร่วมทางรู้ว่าเป็นศิษย์หลวงพ่อโสธร ดังนั้นจึงจัดทำสติ๊กเกอร์วัดท่าไม้ขึ้นบ้าง เพื่อให้รู้ว่าคนมาวัด และเพื่อให้ชาวบ้านในพื้นที่รู้ด้วยว่าคนแปลกหน้าที่เข้ามาในพื้นที่ มาทำบุญจะได้ช่วยอำนวยความสะดวก

โดยสติ๊กเกอร์ของวัดท่าไม้จะแบ่งออกเป็น 2 สี ประกอบด้วย

1. สีเหลือง ใช้ติดสำหรับรถของคนที่มาถือศีลปฏิบัติธรรม และ
2. สติ๊กเกอร์สีขาว ใช้สำหรับคนที่มาไหว้พระทำบุญ

นอกจากนี้ ประโยชน์ของสติ๊กเกอร์นี้ยังเป็นตัวเชื่อมระหว่างคนใช้รถใช้ถนนให้มีน้ำใจต่อกัน เสมือนเป็นศิษย์วัดเดียวกันต้องรู้จักเอื้อเฟื้อกัน และหากมีกรณีที่เกิดอุบัติเหตุ หรือมีเรื่องเบียดเบียนกัน ก็ต้องให้อภัยซึ่งกันและกันเวลาเกิดปัญหาอีกด้วย

ประวัติวัดท่าไม้

ตั้งอยู่เลขที่ 51 หมู่ 11 ถ.เศรษฐกิจ 1 ซอย 8 ต.ท่าไม้ อ.กระทุ่มแบน จ.สมุทรสาคร สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย มีที่ดินตั้งวัด จำนวน 6 ไร่ จากผู้มีจิตศรัทธาถวายและซื้อเพิ่มบ้าง ทิศเหนือติดแม่น้ำท่าจีน วัดนี้ตั้งขึ้นเมื่อปี 2520 ได้รับพระราชทานวิสุงคามมสีมา เมื่อปี 2537

รายนามเจ้าอาวาสวัดท่าไม้

1. พระอาจารย์ยอด อุปติสฺโส
2. พระครูศีลสาครวิมล (สุรสิงห์ สุรสีโล)
3. พระครูปลัดอุเทน สิริสาโร

นับย้อนไปเมื่อต้นปี 2520 มีพระภิกษุหนุ่มอายุราว 24 ปี แบกกลดสะพายบาตร ยืนสงบอยู่ ทราบว่า ท่านเป็นพระธุดงค์ชื่อ ยอดชาย ฉายา อุปติสฺโส พรรษา 1 วัดหนองโตนด (พันท้าว) ต.พงตึก อ.ท่ามะกา จ.กาญจนบุรี ต้องการหาสถานที่เพื่อปฏิบัติสมณธรรม คุณทุยดีใจและได้ชี้นำบริเวณปากคลองคอกหมู ริมแม่น้ำท่าจีน อยู่ไม่ไกลจากหมู่บ้านนั้นนัก ให้เป็นที่พักซึ่งวิเวกร่มรื่นสงบ อากาศดีไม่มีคนพลุกพล่าน คุณทุยได้ขอปวารณาตัวเพื่ออุปถัมภ์ท่านตลอดไป แล้วชักชวนญาติสนิทมิตรสหาย ช่วยกันสร้างที่พักสงฆ์

ด้วยจริยาวัตร และสามัคคีธรรมร่วมกันของพระภิกขุกับชาวบ้าน ประสงค์จะสร้างเป็นวัด ให้ถาวรวัฒนาสืบไป จึงขออนุญาตสร้างวัด ซึ่งต้องรวบรวมเงินยืมจากคหบดีใกล้เคียง มาเป็นทุนจดทะเบียนในวันที่ 20 ตุลาคม 2520 และเมื่อวันที่ 1 พฤศจิกายน 2520 จนได้รับใบอนุญาตสร้างวัดจากกรมการศาสนา ให้นามว่า “สำนักสงฆ์โพธิธรรมรังษี (ท่าไม้)”

ตั้งแต่นั้นมา ท่านพระอาจารย์ยอด ประกอบด้วยบารมี สามารถสร้างศรัทธาและพัฒนาสำนักสงฆ์ ให้เจริญทั้งวัตถุธรรมและศีลธรรม ตลอดจนสาธารณประโยชน์ อาทิ ศาลาท่า, บ่อสูบน้ำบาดาลจ่ายไปยังหมู่บ้านหมู่ 11, ติดตั้งไฟฟ้า และสร้างศาลาการเปรียญ เนื่องจากการคมนาคมในสมัยนั้น ใช้ทางเข้าออกสำนักเพียงทางเรือทางเดียว ท่านจึงดำเนินการขอถนน เส้นทางจากวัดท่ากระบือมายังสำนักสงฆ์ ระยะทางยาวประมาณ 5 กิโลเมตรเศษ

ต้นฤดูหนาว คืนวันพุธก่อนวันพฤหัสบดีที่ 12 พฤศจิกายน 2524 เป็นวันลอยกระทง ท่านพระอาจารย์ยอด แจ้งแก่คุณทวี สมท่า ชาวบ้านอ้อมใหญ่ศิษย์ผู้ดูแลใกล้ชิดว่า “ขอฝากวัดด้วย” รุ่งขึ้นท่านได้จาริกหายไป ไม่กลับคืนอีกเลย รวมเวลา 4 ปี ของท่านพระอาจารย์ยอดชาย อุปติสฺโส วัดทิ้งร้างห่างหลายปี มีบางท่านได้เสนอให้ยุบเลิกวัดเสีย แต่ท่านเจ้าคณะตำบลท่าไม้ขณะนั้นคือ ท่านพระครูธรรมรัตน์ วัดนางสาว ได้เล็งเห็นประโยชน์แก่มหาชนรุ่นหลัง ให้คงสภาพสำนักสงฆ์ต่อไป และมอบให้ ท่านพระอาจารย์ประสิทธิ์ กิตฺติภทฺโท อายุ 23 ปี พรรษา 2 นักธรรมโท มาเป็นผู้ปกครองดูแลตั้งแต่วันที่ 29 กรกฎาคม 2527 ร่วมกับ พระวิรัตน์ ตนฺติปาโล อายุ 27 ปี พรรษา 5 นักธรรมเอก จากวัดนางสาวเช่นกัน

คุณแม่จินตนา แสงวิรุณ ได้นิมนต์ให้พระอาจารย์สุรสิงห์ สุรสีโล มาพักรักษาตัวที่สำนักสงฆ์แห่งนี้ระหว่างวันที่ 20 มกราคม 2530 จนหายอาพาธกลับไปเมื่อวันที่ 20 มิถุนายน ศกเดียวกัน เมื่อถึงกลางปี 2531 ได้ริเริ่มโครงการสร้างอุโบสถ รวมกับทั้งอาราธนาท่านพระอาจารย์สุรสิงห์ สุรสีโล พร้อมคณะ จากวัดสุมนาวาส เขากะโหลก ต.ปากน้ำ อ.ปราณบุรี จ.ประจวบคีรีขันธ์ ซึ่งเป็นลูกหลานของญาติโยมในพื้นที่ มาสังกัดสำนักสงฆ์โพธิธรรมรังษีอย่างเป็นทางการ เพื่อช่วยเหลือในกิจการต่างๆ และเชิญ คุณนิวัติ โศภารักษ์ เป็นประธานสร้างอุโบสถ

ตั้งแต่วันที่ 28 กุมภาพันธ์ 2532 ได้ยกฐานะของสำนักสงฆ์โพธิธรรมรังษี ขึ้นเป็น “วัดท่าไม้” ตามประกาศของกระทรวงศึกษาธิการ

สำหรับใครที่อยากขายรถคันเดิม ไปซื้อรถยนต์คันใหม่ มาขายรถกับทาง Carro Express สิ! คลิกเลยที่ https://th.carro.co/sell-car/express รับรองได้เงินเร็ว ไว ทันใจแน่นอน!

ส่วนใครสนใจจะซื้อรถมือสอง Carro แหล่งรวมรถมือสองคุณภาพเยี่ยมผ่านระบบออนไลน์ คุณสามารถจองรถได้ในเวลาเพียง 1 นาทีเท่านั้น! พร้อมคำนวณสินเชื่อและค่างวด ได้ภายในเว็บไซต์ทันที!

ซึ่ง Carro เรามีรถให้คุณเลือกมากมาย รถทุกคันผ่านการตรวจสภาพโดย Carro Certified อย่างละเอียดแบบ Double Check มากกว่า 160 จุด, การันตีคืนเงินภายใน 5 วัน, รับประกันเครื่องยนต์และเกียร์ 1 ปี, รับประกันไม่กรอไมล์ และไม่ประสบอุบัติเหตุหนัก ไฟไหม้ หรือน้ำท่วม พร้อมรับประกันคุณภาพรถ 1 ปี หรือ 30,000 กิโลเมตร!

อีกทั้งยังมีเทคโนโลยี “360 View & Sound Engine Analysis” เลือกชมรถยนต์เสมือนจริงออนไลน์รายแรกในไทย ทั้งภาพและเสียงในรูปแบบ 360 องศา รวมถึงมีเทคโนโลยีสนับสนุนฝ่ายขาย ทั้ง Digital Device ที่เชื่อมต่อกับ Digital Screen นำเสนอสิ่งที่ลูกค้าต้องการ และจัดการเรื่องเอกสารให้กับลูกค้าให้ตั้งแต่ต้นจนจบ บวกกับ Online Viewing Service ที่ลูกค้าสามารถวิดีโอคอล ตรวจสภาพรถยนต์คันที่สนใจได้แบบเรียลไทม์ ซื้อรถคุณภาพเยี่ยม ต้องที่ Carro สิ!

หรือถ้าหากคุณสนใจรถรุ่นไหนอยู่ แต่ยังหาที่ถูกใจไม่ได้ เรายินดีหาให้! เพียงกรอกชื่อ-เบอร์โทรศัพท์ และรถที่คุณสนใจ ไว้ที่ “รับการแจ้งเตือน” เมื่อมีรถที่คุณต้องการ Carro จะรีบติดต่อไปยังคุณทันที สอบถามรายละเอียดได้ที่ Facebook -> Carro Thailand โทร. 02-460-9380 หรือทาง Line @carrothai

ขอบคุณเนื้อหาบางส่วนจาก:

• วัดท่าไม้
• ภาพประกอบจาก Facebook

พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรรามาธิบดีศรีสินทรมหาวชิราลงกรณฯ พระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 10 นอกจากจะทรงเปี่ยมล้นไปด้วยพระอัจฉริยภาพหลากหลายด้าน อาทิเช่น ทรงมีพระอัจฉริยภาพทางด้านวิศวกรรมการบินและอากาศยาน และทรงสนพระราชหฤทัยมาตั้งแต่เมื่อครั้งทรงพระเยาว์ รวมไปถึงในด้านรถยนต์ และเครื่องยนต์กลไกอีกด้วย

“รถยนต์” ก็เป็นสิ่งที่รัชกาลที่ 10 ท่านทรงโปรดปรานอยู่มาก ทั้งที่เป็นรถยนต์องค์จริงๆ ที่ทรงใช้งานส่วนตัว และทรงรับช่วงต่อมาจากพระราชบิดา ซึ่งทรงได้โปรดให้มีการเก็บรักษารถยนต์พระที่นั่ง และรถยนต์ส่วนพระองค์ ไว้ที่พิพิธภัณฑ์รถยนต์พระที่นั่งโบราณ ณ วังศุโขทัย

และสำหรับรถคันน้อยๆ หรือ “โมเดลรถ” ก็เป็นหนึ่งของสะสม ที่พระองค์ทรงชื่นชอบและโปรดปรานมาตั้งแต่ครั้งทรงพระเยาว์เช่นกัน ทรงเก็บอย่างเป็นระเบียบ มีตั้งแต่รถเก๋งเปิดประทุน รถยนต์หลากยี่ห้อ รถจี๊ป รถมอเตอร์ไซค์ รถทหารปิดและเปิดประทุน รถม้า รถลาก รถตำรวจ กระทั่งรถผสมปูน รถพยาบาล เป็นต้น

ครั้งหนึ่งทรงให้พระราชทานสัมภาษณ์ถึงรถเล็กๆ เหล่านี้ ลงในนิตยสารดิฉัน เมื่อวันที่ 3 กรกฎาคม 2529 พระองค์ทรงมีพระราชกระแสถึงความชอบส่วนพระองค์ว่า

“ชอบรถกับเครื่องบินแต่รถนี่ชอบมากกว่า”

เหตุผลที่พระองค์ทรงชอบสะสมรถเล็กนั้นเพคะ

“ตอนเด็กๆ ชอบเครื่องยนต์กลไก แล้วมันก็เป็นการแสดงวัฒนธรรมและพัฒนาการทางเทคโนโลยีอย่างหนึ่ง ของเล่นเมื่อเด็กๆ เท่าที่ยังเหลืออยู่คือของเล่นสมัยนี้ก็มี แต่มันไม่เหมือนของเล่นเมื่อ 20 ปีก่อน มันก็เป็นไปตามสิ่งแวดล้อม”

พระองค์ทรงมีรถเล็กๆ ที่สะสมไว้สักกี่คันเพคะ

“มีเป็นร้อย”

ทรงจำได้ไหมเพคะว่า คันไหนเป็นคันแรก

“ก็จำได้ว่ารุ่นไหนเป็นรุ่นแรก จำได้ว่าใคร ตอนเด็กๆ คนเขาให้ พอโตก็ซื้อเอง เวลาไปเมืองนอกก็ซื้อ ปัจจุบันก็ยังซื้อ ซื้อรถ ซื้อเครื่องบินหรืออะไรเล็กๆ ที่มันน่ารัก อะไรที่มันมีศิลปมีความละเอียดก็สะสม ก็ซื้อเวลาไปเมืองนอก”

เมื่อทรงพระเยาว์ทรงโปรดรถคนไหนมากที่สุดเพคะ

“ตอนเด็กๆ ชอบรถคันนี้ เป็นรถสปอร์ตเปิดประทุนยี่ห้อ MG มันมาพร้อมๆ กับรถจริง คือรถ MG รุ่นนี้เหมือนกัน สมัยก่อนถ้าเขาออกรถใหม่เขาก็จะทำรถคันเล็กๆ ออกมาด้วย ส่วนคันนี้เป็นเบนซ์ 300, 1995 ผู้ใหญ่มีเราก็มีบ้างแต่เป็นรถคันเล็กๆ ที่มีประตูเปิดปิดข้าง รถรุ่นหลักประตูเปิดไม่ได้ รถเบนซ์บางคันดินน้ำมันเกาะเต็มไปหมดเป็นเบนซ์ช้ำเลือดช้ำหนองและทาสีซ้ำอีก แล้วรถตำรวจนี่เขียนเบอร์เองยังอยู่”

ทรงเปลี่ยนความโปรดไปเรื่อยๆ เป็นยุคๆ ไหมเพคะ

“ไม่ค่อยเปลี่ยน รถเดี๋ยวนี้ยังชอบเหมือนเดิมแต่มาเล่นของจริง ของเก่าก็ยังชอบอยู่ สมัยก่อนชอบรถโฆษณา รถคอมเมอร์เชียลอะไรพวกนี้มันน่ารักดี รถทหารเปิดประทุนรุ่นนี้เป็นรุ่นแรก ผู้ใหญ่เขาเสียดาย เขาเก็บ กลัวพังถามทำไมไม่ให้เล่น เขาบอกถ้าโตแล้วจะเก็บไว้เป็นตัวอย่าง รถผสมซีเมนต์นี่ก็รุ่นแรก พวกคันเล็กๆ เหล็กๆ รุ่นแรก นี่รุ่นหลังเห็นไหมมีสแว๊บกี้สำหรับคนหนุ่มคนสาว”

ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน.

ขอขอบคุณข้อมูลและรูปภาพจาก บทพระราชทานสัมภาษณ์ นิตยสารดิฉัน เมื่อวันที่ 3 กรกฎาคม 2529